To dikt av Leif Bjørn Vestad:
Dragning
Stilt over golvet gjekk ho
mjukt mot ei utstrekt hand,
bøygde seg svakt i sjenanse,
lyskjegla bada hennar kinn,
han stod der smilande trygg
i eit halvskuggelys,
varme tankar og blikk
drog dei med sin lengt
til dei nådde sitt mål.
Frå diktsamlinga Villstrå av Leif Bjørn Vestad, Skrift og tale 2008.
Fager kveld
Fagraste kveld over strender
solglans på stavstille sjø,
glede for grovslitne hender,
kvile for båten ved stø.
Glitrande småbølgjer klunkar,
leikar så kjærleg mot land,
smilande solauga blunkar
avskil med havet i brann.
Duftande vakre små blomar
yndige i festkledd drakt
tindrar og lyser kvar sommar,
blussar i haustfarga prakt.
Frå diktsamlinga Fotefar av Leif Bjørn Vestad, Skrift og tale 2008.